SORU: Korona virüs ile ilgili düşüncelerinizi paylaşabilir misiniz? Daha doğrusu bu dönemi nasıl yönetiyorsunuz? Korkularınız var mı? Var ise nasıl baş ediyorsunuz?
YANIT: Bir çoğumuz gibi bende korona virüs konusunda endişe ve korku yaşadım ve hala zaman zaman yaşıyorum. Halen tedavi konusunda tam bir çözümü olmayan ve ölüme sebep olabilecek kadar etkisi olan bir virüs gerçeğini tüm dünya deneyimliyoruz. Elbette ben de korku duygusunu deneyimliyorum. Ve bu duygu beni korumaya çalışıyor. Korkmuyorum diyerek ne kendime yalan söyler ne de duygularımı bastırırım. Ben olanı severim ve kabul ederim. Eğer korku deneyimliyorsam benim o anda korkuyu deneyimlemeye ihtiyacım vardır ve gerçek olan korku duygusunu deneyimlediğimdir ve bunu da kabul eder ve severim.

SORU: Korona virüsü ile ilgili korkularınız ile nasıl baş ediyorsunuz?
YANIT: Korona virüsün ortaya çıkması ile başlayan endişeli düşüncelerimi farkına varmak ile başladı bu durum ile ilgili yolculuğum. Öncelik ile duygularımı farkına varma konusunda bilinçli bir uyanıklık yaşadım. Duygularım nelerdir? Baskın duygu korku idi. Sonra baskın duyguya neden olan ve korkunun arkasındaki düşünceyi yakaladım. Hangi düşünceye inanıyorum ve korku deneyimliyorum.

Korkulu düşüncelerim genelde şunlardı:’’Korona virüs beni öldürecek. Korona eşimi, çocuklarımı, torunlarımı, kardeşimi, yeğenlerimi, akraba, arkadaş ve dostlarımı öldürecek. Yoğun bakımda yalnız başıma, boğularak öleceğim. Çok ağrı ve acı çekeceğim.’’

Bu düşüncelerimi teker teker sorguladım ve hepsine Byron Katie’nin The Work metodu olan sorgulama ve doğruluk testini verdim.
‘’ Korona virüs beni öldürecek. ‘’

1– Bu doğru mu?
Evet.

2– Bunun doğru olduğundan kesinlikle emin miyim?
Hayır.

3– Bu düşünceye inandığımda nasıl davranıyorum? Neler hissediyorum?
Korkuyorum. Endişe içindeyim. İnsanlardan uzak duruyorum. Maske için çok hassas oluyorum. Gelecek endişesi çekiyorum. Hastanede yoğun bakımdan görüntüler geliyor gözüme ve kaygılanıyorum.

4– Bu düşünceye inanmasam kim olurdum?
Şu anda sağlıklıyım der ve ana odaklanırdım. Bir şey olmadan olmuş gibi korkusunu yaşamazdım. Huzurlu olurdum. Tedbirimi alır gerisini Allah’a bırakırdım.

Tersine çevirmeleri yapıyorum:
‘’Korona virüs beni öldürmeyecek.’’

Evet bu daha doğru. Korona virüsün beni öldürmeyeceğine 3 tane örnek vereyim.

1-Şu anda yaşıyorum ve hasta değilim.

2-Hasta olsam bile öleceğim kesin değil. Kurtulma olasılığım da var.

3-Bağışıklık sistemimin beni koruyacağına güveniyorum.

Bir başka tersine çevirme;
‘’Korona virüs beni yaşatacak.’’ Bu da doğru geliyor bana. Örnek verirsem;

1-Korona virüsü yaşamın değerini anlatıyor ve yaşama yapışmamı sağladı.

2-Kendime çok dikkat etmeye başladım.

3-Şu anımın ve sağlıklı olduğum zamanın kıymetini anladım ve her anımı yaşamaya başladım.

Düşüncelerime çevirme yaparsam;
‘’Korona virüs ile ilgili korkulu düşüncelerim beni öldürecek. ‘’

1-Bu düşüncelere inandığımda andan uzaklaşıyorum ve korkulu bir geleceğin içine giderek şu anı yani yaşadığım tek anı öldürüyorum.

2-Özümden uzaklaşıyorum ve huzurumu yok ediyorum.

3-Ne zaman ve nasıl öleceğim Tanrı’nın işi. Şu anda nasıl yaşayacağım ise benim işim. Ben kendi işimden uzaklaşıp Tanrı’nın işine girdiğim zaman kendimi öldürüyorum.

Yukarıda küçük bir örneğini gördüğünüz gibi korkulu düşüncelerim üzerine The Work yaptım ve düşüncelerimi sorguladım. Sonuçta körü körüne inandığım korona virüsten öleceğim düşüncesinin tam olarak doğru olmadığı, ölmeyeceğim, kurtulacağım olasılıklarının da olabileceği bambaşka hakikatlerin de olduğunu farkına vardım. Kaygılarıma neden olan düşünceyi yakalayıp onları sorguladım ve tersyüz ettim. Yani bir çeşit zihin yogası yaparak korku yayan ilk düşüncemi esnettim ve dönüştürdüm. Düşünceler duygu ürettiğinden düşüncemde esneklik yaratarak endişemi hafiflettim hatta yok ettim.

Benim deneyimime göre sevgi eylemdir. Olanı sevmek eylemdir. Sevginin kabul edemeyeceği hiçbir şey olmadığı gibi ulaşamayacağı hiçbir yerde yoktur. Hayat basittir ve içtedir. Gerçek ile tartıştığımda ızdırap çekiyorum ve kaybediyorum. Covid 19 diye bir hastalık var. Bu artık bir gerçek ve bazı insanların ölmesini tetikleyebiliyor. Korona virüs vücuduma girip beni hasta edinceye kadar oluncaya kadar ben hasta değilim. Olduktan sonra Covid’e yakalanmış olurum. Bir şey oldu ise oldu ve olması gerekiyordur. Nereden biliyorum? Çünkü olmuştur. Olanı değiştiremem çünkü olmuştur. Olan geçmişte kalmıştır. Benim olana olan tepkimi ve yüklediğim manayı değiştirme gücüm vardır. Kendi dışımda hiçbir şeyin bana acı çektiremeyeceğini biliyor ve deneyimliyorum. Acı, gerçeğe direndiğimde ortaya çıkar. Ve sohbetimizi Byron Katie’nin çok sevdiğim bir sözü ile bitirmek istiyorum. Düşüncelerim dışında her yer cennettir der. Bende buna katılıyor ve korkulu düşüncelerime inanmadığımda aynı cenneti deneyimliyorum.

Feza karakaş
FMK Bilgelik Atölyesi kurucusu ve eğitmen, yazar
www.fezakarakas.com
www.bilgelikatölyesi.com